U niektórych kobiet zielona biegunka poprzedza bowiem odklejanie się łożyska. 4. Zielony stolec u dziecka. Zielony stolec u niemowlaka karmionego piersią zazwyczaj jest efektem nadwrażliwości. Wówczas matka powinna wyeliminować z diety produkty, które mogą szkodzić i zrezygnować z herbatek na laktację. Biegunka u dziecka a dieta Właściwe żywienie przy biegunce jest bardzo istotne, dieta powinna być lekkostrawna i składać się z 4 do 5 regularnych posiłków w ciągu dnia. Zalecane są pokarmy zawierające węglowodany złożone w postaci kaszek zbożowych, ryżu, ziemniaków, a także chude mięso, jogurty, warzywa, musy (np. tarte Biegunka to bardzo częsta choroba wieku dziecięcego. Szacuje się, że do piątego roku życia każde dziecko przechodzi przynajmniej jedną infekcję, której wynikiem jest biegunka. Z uwagi na to, że najczęstszą przyczyną biegunki jest wirus (najczęściej rotawirus) lub bakteria (np. salmonella), zazwyczaj dzieci zarażają się nią od siebie podczas wspólnych zabaw w Krwista biegunka u dziecka – co oznacza? Krwista biegunka u dziecka często ma również podłoże infekcyjne. Należy zgłosić się z dzieckiem do lekarza. Wykonuje się posiew kału, który informuje o powodujących biegunkę patogenach. Jeżeli w badaniu nie wykazano obecności bakterii, można podejrzewać u dziecka alergię pokarmową Opracował dr n. med. Piotr Sawiec Konsultowała prof. dr hab. n. med. Hanna Szajewska, Klinika Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Skróty: CDS – kliniczna skala odwodnienia, DPN – doustny płyn nawadniający, ESPGHAN – European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition, NZJ – nieswoiste zapalenie jelit Przewlekła biegunka u kotów. Gdy u naszego kota nagle wystąpi biegunka, przypisujemy to zwykle „jakiejś zwyczajnej niestrawności”. Często mamy rację ale niestety nie zawsze. Silna, a zwłaszcza długo utrzymująca się biegunka, może być spowodowana zupełnie innymi czynnikami. Coraz częściej diagnozowane są takie pasożyty Xro7u7. Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website. Biegunka jest jedną z najczęstszych dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, jaka występuje wśród dzieci. Najczęściej trwa ona kilka dni, po czym ustępuje. Dowiedz się, jak w tym czasie wspomóc organizm swojego dziecka. Biegunkę u dzieci może wywołać wiele czynników (więcej na temat rodzajów i przyczyn biegunki możesz przeczytać tutaj). Najczęściej ma ona postać ostrą, krótkotrwałą, która ustępuje po 3-5 dniach bez stosowania specyficznego leczenia. W czasie jej trwania ogromnie istotne jest uzupełnianie płynów i podawanie dziecku delikatnych posiłków. W pierwszej kolejności należy jednak skupić się na odpowiednim nawodnieniu. Podawanie płynów w trakcie biegunki jest kluczowe! Wszystko dlatego, że w trakcie trwania biegunki stan zdrowia dziecka może pogarszać się bardzo szybko. Jeśli pojawią się objawy lekkiego lub umiarkowanego odwodnienia, takie jak: wysuszone śluzówki, wzmożone pragnienie, słabość, senność, mała ilość moczu o ciemnej barwie, wiotkość czy zmniejszona ilość łez, przez około 4 godziny regularnie podawaj dziecku płyny. Zalecana ilość to min. 75 ml na każdy kilogram masy ciała i dodatkowo 5-10 ml po każdych wymiotach i stolcu biegunkowym. Do picia możesz podać herbatę i wodę. W czasie nawadniania nie podawaj soków owocowych, warzywnych, mleka i słodkich napojów, ponieważ ich tolerancja może być znacznie pogorszona. W celu uzupełnienia niedoboru płynów i składników mineralnych szczególnie polecane są jednak doustne płyny nawadniające (DPN), które bez recepty kupisz w aptece. W swoim składzie zawierają glukozę, ale także ważne dla prawidłowego funkcjonowania elektrolity, sód, potas. Pamiętaj, że towarzyszące biegunce wymioty nie stanowią przeciwskazania do podawania dziecku płynów. W takim przypadku podawaj dziecku małe porcje (5 ml), ale za to, co kilka minut. Kiedy u Twojego dziecka ustąpią objawy odwodnienia, możesz wprowadzić pierwsze posiłki kontynuując dalsze podawanie DPN w ilości 5-10 ml na każdy kilogram masy ciała. Jeśli nie udaje Ci się podać dziecku płynów, a jego stan nie poprawia się, skontaktuj się niezwłocznie z lekarzem. Biegunka u dziecka – dieta Poglądy na temat żywienia w czasie biegunki przeżywały wiele ewolucji. W ostatnich latach stwierdzono, że odpowiednia dieta przy biegunce może przyczyniać się do zapobiegania niedoborom, skracać czas choroby i sprzyjać regeneracji jelit. Jak zatem powinna wyglądać dieta na biegunkę dla dzieci? Obok regularnego nawadniania, stosuj u swojego dziecka dietę łatwo strawną, czyli eliminującą z jadłospisu produkty: wzdymające (nasiona roślin strączkowych, cebulę, por, kapustę, brokuł, kalafior, brukselkę); tłuste (dania smażone, tłuste mięsa, tłuste sery, lody, kremy, tłuste mięsne sosy i majonez); zawierające duże ilości błonnika (grube kasze, ciemne pieczywo, otręby, płatki pełnoziarniste, a także owoce i warzywa ze skórkami i pestkami). Ponadto, w potrawach na biegunkę u dzieci unikaj dużej zawartości cukru, ponieważ może to nasilać objawy. Posiłki podawaj w małych porcjach, ale częściej. Na początku najlepiej sprawdzą się dania na bazie kleiku ryżowego czy drobnej kaszy, a także sucharki, białe pieczywo i biszkopty. Pierwsze większe posiłki powinny zawierać, obok delikatnych produktów zbożowych, także: gotowane, delikatne warzywa (np. ziemniaki, marchew, buraki, dynia); dojrzałe i gotowane owoce (np. gotowane przetarte jabłka, banan, jagody); chude gotowane mięso i ryby; gotowane jaja; niewielkie ilości masła, oleju rzepakowego i oliwy (na surowo, nie smażone); produkty mleczne. Te ostatnie mogą Cię dziwić, ale aktualne zalecenia nie rekomendują stosowania rutynowo diety na biegunkę dla dzieci pozbawionej laktozy (cukru naturalnie zawartego w mleku). Mimo wszystko możesz w pierwszej kolejności włączyć produkty mleczne bezlaktozowe zwłaszcza, jeśli obawiasz się, że biegunka może się przedłużać. Co zrobić, jeśli biegunka nie mija? W tej sytuacji skontaktuj się z pediatrą, który oceni stan zdrowia dziecka i w razie potrzeby zleci odpowiednie badania w celu poznania jej przyczyny. Dla biegunki przewlekłej (trwającej ponad 4 tygodnie) ze względu na jej bardzo różne pochodzenie, niemożliwe jest podanie jednego uniwersalnego sposobu żywienia. Ogólne zalecenia dotyczące wsparcia żywieniowego w różnych typach biegunki znajdziesz tutaj. Zawsze jednak stosuj się w pierwszej kolejności do zaleceń opracowanych przez lekarza i dietetyka, które uwzględniają indywidualne potrzeby organizmu Twojego dziecka. Literatura Ignyś I., Krawczyński M. Symptomatologia gastroenterologiczna [w]: Norma kliniczna w pediatrii (red. M. Krawczyńskiego). WL PZWL, Warszawa 2005. Czerwonika-Szaflarska M., Adamska I. Ostra biegunka u dzieci – najnowsze wytyczne. Forum Medycyny Rodzinnej 2009, tom 3, nr 6, 431–438. Korycka M. Sytuacja epidemiologiczna zakażeń rotawirusowych dzieci w Polsce. Przegląd Epidemiol. 2004; 58 (4): 649–653. Dzieniszewski J. Biegunka ostra i przewlekła [w]: Praktyczny podręcznik dietetyki (red. nauk. M. Jarosza). IŻŻ, Warszawa 2010, 229-242. Ignyś I. Biegunka ostra [w]: Żywienie dzieci w zdrowiu i chorobie (red. M. Krawczyńskiego). Help Med., Kraków 2015. Blask-Osipa A., Walkowiak J. Biegunka przewlekła[w]: Żywienie dzieci w zdrowiu i chorobie (red. M. Krawczyńskiego). Help Med., Kraków 2015. Guarino A., Ashkenazi S., Gendrel D. i wsp.: European Society for Paediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition/ European Society for Paediatric Infectious Diseases Evidence based guidelines for the management of acute gastroenteritis in children in Europe, Update 2014 Szajewska H. Ostra biegunka infekcyjna [w]: Gastroenterologia dziecięca w codziennej praktyce Mogą Cię również zainteresować Choć biegunka u dziecka to jedna z częstych przypadłości, nie wolno jej lekceważyć. Aby właściwie reagować i działać, warto wiedzieć, kiedy właściwie mówimy o biegunce u dziecka Biegunka u dziecka - kiedy można o niej mówić? O biegunce u dziecka mówimy wtedy, gdy maluch kilka razy w ciągu dnia oddaje wodnisty stolec o kwaśnym zapachu. W kale można znaleźć niestrawiony pokarm, a także śluz i krew. Biegunce często towarzyszą: bóle brzucha, gorączka, brak apetytu, złe samopoczucie. Biegunka u dziecka może mieć postać: ostrą - wówczas trwa do 14 dni (biegunka ostra), przewlekłą - trwa ponad 14 dni (biegunka przewlekła). Biegunka - jak rozpoznać problem i jak pomóc dziecku? Biegunka u dziecka - przyczyny Biegunka u dziecka może mieć wiele przyczyn. I tak przyczyną biegunki ostrej u dziecka może być: infekcja wirusowa, którą najczęściej wywołują rotawirusy. Biegunce mogą towarzyszyć: kaszel, katar, wymioty, a stolce są bardzo wodniste i trudne do zahamowania infekcja bakteryjna, wywołana przez: pałeczki Salmonelli, Shigelli, czy Campylobacter. Biegunce często towarzyszy gorączka zatrucie pokarmowe, które może pojawić się po zjedzeniu nieświeżego, skażonego jedzenia czy użyciu źle umytej butelki. Biegunki wywołują bakterie lub toksyny bakteryjne, a wodnistym stolcom towarzyszą wymioty alergia pokarmowa. Biegunka pojawia się, gdy dziecko zje coś, co je uczula. Towarzyszy jej spadek apetytu i zmiany skórne: zaczerwienienie, świąd czy wysypka infekcje dróg oddechowych - zdarza się, że biegunka pojawia się przy zapaleniu płuc czy anginie antybiotykoterapia - ponieważ antybiotyki niszczą także dobre bakterie, może dojść do zaburzenia równowagi flory bakteryjnej jelit, czego objawem może być biegunka zapalenie wyrostka robaczkowego - biegunce towarzyszy ból brzucha w okolicy pępka, który nasila się i promieniuje do prawej pachwiny Przyczyną biegunki przewlekłej u dziecka może być: obecność pasożytów (lamblie, glista, tasiemiec), zapalenie jelita cienkiego (nadwrażliwości na składniki pokarmowe), celiakia, zespół jelita drażliwego, mukowiscydoza, nieswoiste zapaleń jelit, nadmierne spożycie soków owocowych i warzyw (biegunka pędraków). Biegunka u dziecka - leczenie Biegunkę leczy się różnymi sposobami, w zależności od przyczyny oraz towarzyszących jej objawów. Inaczej postępuje się w przypadku biegunki o podłożu wirusowym, a inaczej, gdy winę za nią ponosi alergia. Leczenie biegunki zależy także od wieku dziecka i ogólnego stanu dziecka. Gdy dziecko zmaga się z biegunką, warto podawać mu probiotyki, które zawierają bakterie kwasu mlekowego, pomagające przywrócić naturalną florę bakteryjną jelit, a i usunąć drobnoustroje chorobotwórcze. Dzieciom nie podaje się (chyba, że lekarz zdecyduje inaczej) leków hamujących biegunkę (węgla lekarskiego i innych preparatów przeciwbiegunkowych), ponieważ uniemożliwia to wydalenie toksyn. Leczenie biegunki powinno polegać na uzupełnianiu utraconych płynów. Dlatego zawsze należy dbać o to, by dziecko piło ich odpowiednią ilość: po trochu, małymi porcjami. W przeciwnym wypadku może dojść do odwodnienia, które jest niebezpieczne. Im dziecko jest młodsze, tym większe ryzyko odwodnienia. Ważne, by dziecko nie piło soków, a wodę niegazowaną lub napary (mięta, koper, rumianek, suszone jagody). Ponieważ biegunce towarzyszy brak apetytu, ale wiadomo, że jedzenie przyspiesza regenerację przewodu pokarmowego, dziecku warto gotować marchwiankę (zupa z rozgotowanej marchewki), kisiel czy kleik ryżowy. Po konsultacji z lekarzem można również podawać płyny nawadniające dostępne w aptece. Biegunka - kiedy do lekarza? Są sytuacje, które wymagają natychmiastowej konsultacji lekarskiej, ponieważ biegunka, zwłaszcza u małego dziecka, może być bardzo niebezpieczna. Z maluchem mającym biegunkę należy jechać do szpitala lub wezwać lekarza, gdy: dziecko bardzo źle się czuje, jego stan się pogarsza, jest osłabione i apatyczne, pojawiają się wymioty, maluch nie oddaje moczu, płacze bez łez, ma suche usta, a u niemowląt zapada się ciemiączko - to objawy odwodnienia, biegunka występuje u niemowląt i małych dzieci. To także może cię zainteresować: Biegunka i ból brzucha w ciąży - porady Kolka pępkowa u dzieci. Jakie są przyczyny powstania i objawy kolki pępkowej? Choroba Leśniowskiego-Crohna u dzieci Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 6 minut Przewlekłe biegunki jest to stan chorobowy trwający powyżej dziesięciu dni, charakteryzujący się wydalaniem przez dziecko zwiększonej liczby stolców lub ich nieprawidłową konsystencją z domieszką śluzu lub krwi. Przedłużające się biegunki powodują zaburzenia trawienia i wchłaniania, co w istotny sposób wtórnie przyczynia się do przedłużania występowania objawów biegunkowych. Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Co to są przewlekłe biegunki? Rodzaje przewlekłych biegunek Przyczyny przewlekłej biegunki u dzieci Wygląd stolca a możliwe dolegliwości chorobowe Przewlekłe biegunki i ich objawy Diagnostyka przewlekłych biegunek Przewlekłe biegunki - leczenie Co to są przewlekłe biegunki? Przewlekła biegunka jest dolegliwością charakteryzującą się oddawaniem większej liczby stolców, mających luźną lub wodnistą konsystencję. Czasami towarzyszy im obecność śluzu lub krwi. Stan chorobowy określany jest przewlekłym, gdy utrzymuje się powyżej 10 dni. Nieopanowanie u niemowlęcia (zwłaszcza w I kwartale życia) zakażenia jelitowego we wstępnej fazie choroby może prowadzić do wyniszczenia zagrażającego życiu dziecka. U starszych niemowląt długotrwałe utrzymywanie się objawów biegunkowych po ostrych infekcjach nie stanowi już zazwyczaj tak znacznego zagrożenia, ma jednak znaczący wpływ na przedłużanie się okresu rekonwalescencji. Należy przede wszystkim możliwie wcześnie opanować pierwotną przyczynę choroby. Przedłużający się proces chorobowy powoduje zaburzenia w trawieniu i wchłanianiu, co w istotny sposób wtórnie przyczynia się do przedłużania występowania objawów biegunkowych. Istotne może być także utrzymywanie się poza okresem infekcji jelitowej ognisk zakażenia spoza przewodu pokarmowego. Najczęstszą tego typu przyczyną jest przetrwałe zapalenie ucha środkowego z towarzyszącym zniszczeniem tkanki kostnej oraz przewlekłe zmiany zapalne zlokalizowane w układzie oddechowym lub drogach moczowych. Analizując przyczyny nawracających, ciężkich, uporczywych infekcji jelitowych, należy również wziąć pod uwagę wrodzone, trwałe niedobory immunologiczne (zwłaszcza brak lub niedobór IgA). Rodzaje przewlekłych biegunek W zależności od przyczyny, która spowodowała biegunkę, wyróżniamy: 1. biegunkę osmotyczną - występującą na skutek nieprawidłowego trawienia pokarmów w jelitach. Dotyczy to głównie węglowodanów, które po przedostaniu się do jelita grubego tworzą związki hamujące wchłanianie z niego wody. Konsekwencją tej biegunki jest oddawanie wodnistych lub luźnych stolców. Wśród przyczyn biegunki osmotycznej wymienia się wtórne zaburzenia jelitowe powstałe na skutek biegunek infekcyjnych, zespół krótkiego jelita, zespół rozrostu bakteryjnego oraz nietolerancję węglowodanów, np. sorbitolu, fruktozy, laktozy. Może również pojawiać się u osób, które nadużywają leków przeczyszczających czynnych osmotycznie, np. laktuloza; 2. biegunkę zapalną - pojawiającą się w przebiegu alergii pokarmowej, wrzodziejącego zapalenia jelit oraz w zaburzeniach odporności; 3. biegunkę wydzielniczą - przyczyną jej powstawania jest zwiększone wydzielanie do jelit wody oraz elektrolitów. Może również pojawiać się u osób z wrodzonymi defektami lub zaburzeniami autoimmunologicznymi i guzami czynnymi hormonalnie; 4. biegunkę występującą u osób z przyspieszoną motoryką jelit - występuje szczególnie u osób z nadczynnością tarczycy oraz przyjmujących preparaty prokinetyczne. Przyczyny przewlekłej biegunki u dzieci Przyczyny powstawania przewlekłej biegunki dzielimy na: 1. CZĘSTE: niewydolność trzustki (przyczyną powstawania może być zapalenie trzustki oraz mukowiscydoza; wydalane stolce są cuchnące i obfite); stosowanie środków przeczyszczających (bardzo często nastolatki chcące się odchudzić nadużywają leków przeczyszczających; w konsekwencji pojawia się wodnista biegunka); zespół jelita krótkiego; przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit (objawia się problemami z prawidłowym wzrostem, rozwolnieniami, bólami brzucha oraz stolcami z domieszką śluzu i krwi); biegunka poinfekcyjna (przyczyną powstawania jest przewlekające się zakażenie przewodu pokarmowego lub nadwrażliwość na określony pokarm, np. krowie mleko); celiakia; zespół jelita drażliwego; nietolerancja węglowodanów. 2. RZADKIE: biegunka sodowa; biegunka chlorkowa; Enteropatia immunologiczna iEnteropatia autoimmunizacyjna; biegunka fenotypowa; Dysplazja epitelialna (wodnista biegunka występuje od urodzenia); wrodzony zanik mikrokosmków. Wygląd stolca a możliwe dolegliwości chorobowe Warto dokładnie oglądać stolec i zwracać uwagę na jego objętość, barwę oraz obecność ewentualnych domieszek w postaci ropy, śluzu lub krwi. W stolcu mogą występować również niestrawione resztki pokarmów oraz elementy pasożytów jelitowych, które sugerują obecność zmian patologicznych. Wygląd stolca może wskazywać na możliwe przyczyny zaburzeń występujących w przewodzie pokarmowym: kał z domieszką krwi i śluzu - może wskazywać na występowanie hemoroidów, zapalenia jelita grubego, nowotwór lub alergię; kał smolisty o czarnej barwie - może oznaczać, że pacjent krwawi z górnego odcinka przewodu pokarmowego; kał z dodatkiemropy - występuje i osób ze schorzeniami jelita grubego o charakterze bakteryjnym lub zapalnym; stolec o wodnistej konsystencji - może oznaczać problemy z wchłanianiem jelitowym; kał mający dużą objętość i tłuszczową konsystencję - oznacza kłopoty z trawieniem mające związek z niewydolnością trzustki. Przewlekłe biegunki i ich objawy Oprócz większej ilości oddawanych płynnych lub półpłynnych stolców oraz ich zwiększonej częstotliwości, występują symptomy współtowarzyszące w postaci: wymiotów, wysokiej temperatury, redukcji masy ciała, bolów brzucha, braku apetytu, wycieńczenia organizmu. Diagnostyka przewlekłych biegunek W rozpoznaniu przewlekłych biegunek przydatny jest wywiad lekarski z pacjentem, który ma na celu ustalenie podłoża biegunki oraz jej związku ze spożytymi wcześniej pokarmami. Lekarz może zapytać o to jak przebiegała biegunka, np. ostry przebieg może wskazywać na jej infekcyjne pochodzenie. Przydatne jest również uzyskanie informacji na temat wyglądu stolca. Badania diagnostyczne wykorzystywane w diagnostyce przewlekłych biegunek to: 1. Badanie kału: jego celem jest zbadanie stężenia elektrolitów w stolcu oraz jego osmoralności, aby rozróżnić biegunkę sekrecyjną od osmotycznej. Ponadto badanie kału pozwala na ocenę wydalania tłuszczów w kale oraz zawartości elastazy (ocena trzustki). Przy podejrzeniu bakteriologicznego pochodzenia biegunki wykonuje się badanie bakteriologiczne kału. 2. Endoskopowa ocena jelita grubego - wykonywana jest w celu znalezienia podłoża biegunki, np. choroba Crohna. 3. Badanie krwi - ważna jest morfologia krwi razem z obrazem leukocytów, oceną elektrolitów i mocznika w surowicy oraz badanie krwi w kierunku celiakii. 4. Badanie przedmiotowe - lekarz ocenia węzły chłonne pacjenta (określa czy są powiększone), ponadto sprawdza czy doszło do powiększenia śledziony i wątroby. Oprócz tego ocenie poddawane są ewentualne zmiany wokół odbytu, np. otarty naskórek, przetoki i szczeliny. Lekarz przygląda się również palcom pacjenta - jeżeli są one pałeczkowate mamy do czynienia z zaburzeniami wchłaniania oraz celiakią. Należy dokładnie ocenić skórę pacjenta, ponieważ jej stan może wskazywać na przyczynę przewlekłej biegunki. 5. Badania specjalistyczne - wykonywana jest kolonoskopia (badanie dolnego odcinka przewodu pokarmowego) lub gastroskopia (badanie górnego odcinka przewodu pokarmowego). W przebiegu tych badań pobrane mogą zostać wycinki do badania histopatologicznego lub posiewu bakteriologicznego. W niektórych przypadkach zachodzi konieczność badań obrazowych w postaci rezonansu magnetycznego, badania RTG lub USG. Przewlekłe biegunki - leczenie Wybór rodzaju leczenia przewlekłych biegunek zależy od ich przyczyny. U pacjentów z nietolerancją fruktozy i laktozy najważniejsze jest wyeliminowanie z diety mleka oraz owoców i soków. U pacjentów mających kłopoty z trawieniem i wchłanianiem tłuszczów konieczne jest zastąpienie ich tłuszczami zawierającymi kwasy tłuszczowe śródłańcuchowe. Z kolei u chorych na celiakię należy wdrożyć dietę bezglutenową. Leczenie farmakologiczne celowane jest w leczenie choroby podstawowej, np. choroby Crohna, biegunki poantybiotykowej czy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. U dzieci z biegunką sodową lub chlorową podaje się mieszanki elektrolitowe, uzupełniające ich niedobory w organizmie dziecka. Niekiedy zachodzi konieczność leczenia operacyjnego, szczególnie u dzieci posiadających guzy hormonalnie czynne, np. w przebiegu rakowiaka. Sytuacje takie zdarzają się jednak stosunkowo rzadko. Praktyczne rady przydatne w przebiegu przewlekłej biegunki 1. Spożywaj produkty łagodne, które nie podrażniają przewodu pokarmowego, np. gotowane ziemniaki, gotowaną marchew, ryż lub gotowanego kurczaka bez skórki. 2. Pamiętaj o nawadnianiu swojego organizmu za pomocą doustnych płynów nawadniających (stosuje się je nie tylko w przebiegu biegunki, ale i profilaktycznie). 3. Po ustąpieniu biegunki unikaj przez tydzień spożywania pokarmów mlecznych (może bowiem zaistnieć ryzyko nietolerancji laktozy). 4. Unikaj stosowania sztucznych słodzików. Nie spożywaj miętusów. 5. Zaleca się unikanie spożywania produktów nasilających objawy biegunki. Mowa tu o pikantnych i tłustych potrawach, nabiale, kofeinie oraz produktach zawierających dużą ilość błonnika. Również jabłka oraz gruszki mają działanie nasilające nieprzyjemne objawy. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie? Wszystko zależy od przyczyny przewlekłej biegunki. Całkowite wyleczenie możliwe jest w biegunce po kuracji antybiotykiem lub w alergii pokarmowej, która ustępuje pomiędzy 2. a 5. rokiem życia. W pozostałych przypadkach wszystko zależy od choroby podstawowej. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Źródła Domowy Poradnik Medyczny, PZWL przewlekłe biegunki choroby układu pokarmowego Biegunka na wakacjach – jak jej zapobiec? Skurcze brzucha, nudności, wymioty i konieczność odwiedzania toalety kilka razy w ciągu doby? Biegunka podróżnych, nazywana potocznie „zemstą faraona”, niejednemu... Ból mięśni, głowy i biegunka. Oto symptomy nowych podwariantów koronawirusa Mimo wakacji i przyjemniej pogody koronawirus nie daje o sobie zapomnieć. Mutacje i coraz częściej występują w Europie i Stanach Zjednoczonych. Wg... Tomasz Gdaniec O czym świadczy biegunka po jedzeniu? Dlaczego po jedzeniu pojawia się biegunka? Czy może to oznaczać nietolerancję pokarmową lub alergię? Czy z takim problemem należy się zgłosić do lekarza? Czy... Lek. Katarzyna Darecka Czy alkohol może wywołać biegunkę? Czy po alkoholu może pojawić się biegunka? Na co może wskazywać ból brzucha? Czy jakość alkoholu ma wpływ na pojawienie się biegunki? Na pytanie odpowiada lek.... Lek. Anna Mitschke Probiotyki – ratunek na wypadek biegunki Biegunka utrudnia życie małym i dużym, może mieć różne podłoże i jest najlepszym dowodem na to, że zdrowie i dobre samopoczucie zaczyna się w jelitach.... Ból brzucha, biegunka i mdłości. To może być Omikron Objawy przypominające niestrawność lub grypę jelitową wcale nie muszą ich oznaczać. Okazuje się, że problemy jelitowo-żołądkowe mogą być też jednymi z objawów... Diana Szwajcer Znaleźli powiązanie biegunki z okresem. Przyczyna? Prosta Naukowcy potwierdzili, że biegunka jest objawem okresu i znaleźli na to wytłumaczenie. Z problemem rozwolnienia podczas okresu, szczególnie w pierwszych jego... Małgorzata Krajewska Biegunka jednym z objawów COVID-19. Może zwiększać ryzyko hospitalizacji Objawów zakażenia COVID-19 jest bardzo wiele. To przede wszystkim dolegliwości ze strony układu oddechowego, gorączka, ból głowy, ból mięśni. Ale bardzo wielu... Adrian Dąbek Biegunki pochodzenia wirusowego - przyczyny, objawy i leczenie Za najczęstsze podłoże ostrych biegunek, zwłaszcza w krajach o wysokim standardzie życia i dużej higienie, uważa się zakażenia wirusowe, a wśród nich –... Kazimierz Janicki Biegunka - przyczyny, leczenie, domowe sposoby na biegunkę Biegunka to częste oddawanie płynnego stolca. Zazwyczaj trwa ona kilka godzin. Zdarza się jednak, że postanawia zostać nawet kilka dni. Wówczas, z dużym... Okres wczesnego dzieciństwa cechuje się dość wysoką częstotliwością występowania biegunek. Przyczyn tego zjawiska może być wiele. Ze względu na wysokie ryzyko odwodnienia szczególnie u niemowląt ważne jest prawidłowe postępowanie żywieniowe. Biegunki u dzieci ze względu na czas trwania dzielimy na ostre oraz przewlekłe. Jak zatem powinna wyglądać dieta przy biegunce u dzieci i niemowląt? Ostra biegunka u dzieci Definiowana jest jako zwiększona częstość oddawania stolców przez niemowlęta karmiona mlekiem modyfikowanym. Przez zwiększoną ilość rozumie się oddanie powyżej 3 stolców w ciągu doby lub mniejszą ilość ale z domieszką ropy, śluzu lub krwi. Stan ten jest szczególnie niebezpieczny u niemowląt, ponieważ szybko może doprowadzić do odwodnienia dziecka a nawet jego zgonu. Przyczyny ostrej biegunki u dzieci: Zakażenia bakteryjne – najczęściej przebiegają z gorączką i krwistą biegunką. W ich powstaniu bierze udział : Shigella, Salmonella, Staphylococcus aureus, Cloctriduim difficile. Wyróżnić możemy dwa mechanizmy powstania zakażeń bakteryjnych: – biegunka sekrecyjna – jest skutkiem nie tyle pojawienia się samych bakterii w przewodzie pokarmowym co wydzielanymi przez nie toksynami. Enterotoksyny doprowadzają do magazynowania elektrolitów i wody w jelitach i w konsekwencji do powstania biegunki. – biegunka osmotyczna – spowodowana jest uszkodzeniem błony śluzowej jelit przez kolonie bakterii. Zakażenia wirusowe Najczęściej ich przebieg jest mniej niebezpieczny. Może wystąpić lekka gorączka i rzadkie, częste stolce. Dochodzi do nich na skutek niszczenia przez wirusy komórek jelitowych – enterocytów, doprowadza to do zmniejszonej produkcji enzymów trawiennych i wywołuje biegunkę. Postępowanie w przypadku biegunki ostrej uzależnione jest od stopnia nasilenia objawów. Aby dowiedzieć się jak powinniśmy zareagować należy obserwować dziecko. Zwracajmy więc uwagę na ilość oddanych stolców, ich konsystencję, aktywność dziecka i jego wygląd. W przypadku silnego odwodnienia dzieci są mało aktywne, oddają niewielką ilość moczu, a ich skóra wygląda na wysuszoną i zapadniętą. Takie dzieci zwykle mają wysoką gorączkę i zimne kończyny. W przypadku wystąpienia wymienionych objawów powinniśmy natychmiast udać się do szpitala, ponieważ życie dziecka jest zagrożone. Jeżeli objawy nie są tak nasilone i stopniowo ustępują możemy dziecko leczyć w domu. Dieta przy biegunce – zalecenia żywieniowe Płyny: Najważniejsze jest dbanie o prawidłową podaż płynów. Pozwoli to zdecydowanie zmniejszyć ryzyko odwodnienia. W przypadku niemowląt i małych dzieci najlepiej będzie zastosować doustne preparaty nawadniające, w skrócie DPN. Preparaty te mają odpowiednio dobrane składniki, dzięki czemu zapobiegają odwodnieniu, zawierają: sód, potas, glukozę oraz cytryniany lub HCO3. Przykładowe preparaty: ESPGHAN ORS, WHO ORS, Saltoral, Gastrolit. Zapotrzebowanie na płyny uzależnione jest od wieku i masy ciała dziecka – w ostrej fazie biegunki, przez 4h powinno się podawać ok. 50 – 100 ml/kgmc oraz dodatkowe 5-10ml po każdorazowo oddanym stolcu lub wymiotach (faza rehydratacji). Później stosuje się leczenie podtrzymujące, polegające na dalszym podawaniu DPN ale w mniejszej ilości, równej potrzebom dziecka sprzed biegunki. W przypadku ponownego wystąpienia biegunek lub wymiotów dodatkowe 5-10ml po każdym incydencie. Możemy również własnoręcznie przygotować płyn nawadniający. Składniki takiego napoju: woda przegotowana – 200ml sól – 0,9 g cukier – 4g Produkty spożywcze Po około 4 godzinach od wystąpienia biegunki i stosowania DPN zaleca się rozpoczęcie wprowadzania pokarmów stałych. Proces nawadniania powinien być nadal prowadzony w ilości około 100ml/kg mc dziecka. Niemowlęta karmione piersią, powinny nadal być karmione przez matkę w czasie trwania biegunki, oraz podczas nawadniania. Natomiast w przypadku niemowląt karmionych mlekiem modyfikowanym zaleca się po okresie nawadniania podanie: mieszanek lub mleka modyfikowanego i delikatnych zup (ale unikajmy produktów będących źródłem glutenu). Dzieciom starszym, które ukończyły 1 rok życia zaleca się stosowanie diety łatwostrawnej, z posiłkami podawanymi często w niewielkich porcjach. Warto podawać dziecku: chude mięso, jogurt, starte jabłko, kleiki ryżowe, banan, ser biały, jaja, kisiele, kaszki kukurydziane. Pamiętajmy również, że dieta przy biegunce powinna być wysokokaloryczna, ze względu na duże wydatki energetyczne związane z przebiegiem tego schorzenia. Biegunka przewlekła u dzieci Jak sama nazwa wskazuje biegunka przewlekła to proces długotrwały, wynoszący powyżej 10-14 dni. W wyniku jej przebiegu pojawiają się luźne stolce, często oddawane, lub niewielka zmiana w ilości wypróżnień ale pojawienie się domieszki śluzu, ropy lub krwi. Nie zawsze przyczyna występowania biegunki jest znana a proces leczenia skuteczny. Wśród czynników mogących powodować wystąpienie biegunki przewlekłej wymienia się: nietolerancje pokarmowe alergie pokarmowe wady przewodu pokarmowego zakażenia bakteryjne zakażenia wirusowe pasożyty Trzy pierwsze czynniki są charakterystyczne dla biegunek pierwotnych, natomiast trzy ostatnie dla biegunek wtórnych, czyli związanych z uszkodzeniem błony śluzowej jelita. Przyczyną biegunek przewlekłych u niemowląt i małych dzieci może być również stosowana antybiotykoterapia, aby temu zapobiec warto wprowadzić terapię probiotykami. Na chwilę obecną potwierdzoną skuteczność wykazują następujące szczepy: Streptococcus thermophilus (mleko modyfikowane), Lactobacillus rhamnosus, Biffidobacterium (mleko modyfikowane), Saccharmyces boulardii. Czasami u niemowląt pojawia się również tak zwana biegunka nieswoista. Jej przyczyną może być zaburzona funkcja motoryczna jelit, nadmierna podaż płynów lub dieta wysokowęglowodanowa. Warto w tym czasie zrezygnować z części produktów, przede wszystkim bogatych w węglowodany – do czasu unormowania się pracy jelit. Do takich produktów zaliczamy soki, napoje dosładzane, słodycze, miód, substancje słodzące i dużą ilość owoców. Dieta przy biegunce powinna zawierać błonnik pokarmowy sprzyjający regulacji pracy jelit (możemy to zapewnić przez podaż warzyw w diecie) oraz posiadać cechy diety łatwostrawnej. Właściwe określenie przyczyny biegunki pozwoli zastosować odpowiednie niektórych przypadkach może być konieczne wprowadzenie diet eliminacyjnych np. przy nietolerancjach i alergiach. Czasami może wystarczyć tymczasowe wprowadzenie mieszanek: bezlaktozowych, hipoalergicznych, bezsacharozowych lub bezglutenowych. A następnie stopniowe rozszerzanie diety. Podsumowanie: Biegunek w okresie wczesnego dzieciństwa nie wolno ignorować. Szczególnie te o nagłym i intensywnym przebiegu mogą doprowadzić do powstania odwodnienia a nawet zagrażać życiu dziecka W zależności od przyczyny biegunki, stopnia jej nasilenia oraz wieku dziecka zastosowane powinny zostać inne modyfikacje żywieniowe. Bibliografia: Ciborowska, Helena; Rudnicka, Anna. Dietetyka Żywienie zdrowego i chorego człowieka. Red. . Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014, 530-540. ISBN 978-83-200-4867-4 Czerwionka—Szaflarska M., Adamska I. „Ostra biegunka u dzieci— najnowsze wytyczne”, Forum Medycyny Rodzinnej, 2009, 3, 6, 431–438. Czerwionka-Szaflarska M., Dobrzańska A. i wsp. „Stanowisko Grupy Ekspertów w sprawie profilaktyki biegunki związanej ze stosowaniem antybiotyków u dzieci”, Pediatria Polska, 2010, 85 , 6 ,604-608. Rybak A.„Wytyczne postępowania w ostrej biegunce u dzieci – nowości i zmiany”, STANDARDY MEDYCZNE/PEDIATRIA, 2008, 5, 275–284. Żywienie człowieka zdrowego i chorego Red. Grzymisławski, Marian; Gawęcki, Jan. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, 158-162. ISBN 978-83-01-16492-8 Udostępnij i podziel się wiedzą!

przewlekła biegunka u dziecka forum